İzler...

Dur,
gitme diyerekten
uzatmıştım ellerimi sana,
ama,
dondu kaldı,
kaldı böyle.
Zamana yenilmişim ben
senin gidişinle.
Geriye sadece
boş, bomboş
ellerim kaldı,
kaldı bende.
Avucumun içi
soğuk,
sessiz,
bir o kadar da
soluk.
Ama;
merak etme,
gidişin sadece bir detay
bende...
ellerime bir ders...
Zamanla o eller,
daha bir güçlenir
senin izlerinle...
Ellerimde bıraktığın
izlerinle.