Uykuya inat

Uykum geldi ama yatmıyorum. Sırf inat bu bendeki. Uyumamak için direniyorum zamana. Aklımda binbir düşünce, nasıl uyuyayım ki? Uyuyamıyorum. Yatsam, gözlerim tavanda bakakalıyorum öylece. Gözlerim geceye yenilmiş, darmadağın olmuş saçlarım öylece oturuyorum pc başında. Film izlesem olmuyor, birileriyle muhabbet etsem de... Kedim yatağında uyuyor, o kadar huzurlu ki. Bazen düşünüyorum bir kedi mi olsaydım diye... Neden mi? Bilmem, Kafasına takacağı birşey yok, ileride ne olacak korkusu da... Bir yanım, hadi Melisa yat artık diyor, diğer yanım da, yatma daha erken ne de olsa uykun gelecek ve zamana yenileceksin diyor. Melekle şeytan oyunu gibi sanki. Elim çenemde, oturuyorum yatağımda. Kapkaranlık burası. Sadece laptopumun ekran ışığı aydınlatıyor. Sabah kalkınca değişen ne olacak diye merak ediyorum. Keşke... keşke şöyle olsaydı diye içimden bir sürü düşünceler geçiyor ama, keşkelerle yaşamak da iyi birşey olmasa gerek. Sanırım "hadi Melisa yat" diyen tarafıma yenik düşeceğim. Hem belki güzel bir rüya görürüm, en azından bunun düşüncesiyle uyumak güzel bir fikir öyle değil mi? İyi geceler ________