14 Şubat hakkında

14 Şubat sevgililer günü geldi. Ama çok fazla heves etmiyorum. En sevdiğim günlerden biri diyemem çünkü ben sevgimi sadece tek bir gün gösteren kişilerden değilim. Aslında böyle tek güne mahsus zamanları sevmiyorum ben. Şimdi üstünüze alınmayın, sizlere lafım yok. Ama haklı sebeplerim çok, belki bazılarınız bana katılacaksınız. Sevgililer günü geldi, her yer kalplerle, balonlarla, çiçeklerle…vs gibi şeylerle süslendi. Evet, çok güzel enstantaneler görebiliyor insan. Haliyle mutlu olanlar çok. Göze hoş geliyor böyle şeyler tabi. Hemen bir telaş, hadi çıkıp da sevdiklerime bişiler alıyım diyenleriniz de oluyordur. Birde öyle bir durum var ki, hep şaşırıyorum ve gerçekten de şahit olmuşluğum vardır.
Alışveriş merkezlerinde, sokaklarda bir alışveriş çılgınlığı oluyor. Herkes hediye derdine düşüyor. Acaba ne alsam, ne etsem gibisinden. Ya bunu beğenmezse, ya şundan hoşlanmazsa falan filan…
Nedir bu telaş yahu? En güzel hediyeyi alma günü mü? Sevgilerini böyle hediyelerle mi göstermek istiyorlar anlamıyorum. Sevdiğin birine hediye almak güzeldir tabiî ki ona lafım yok. Önemli olan düşünmek ve almak, bir çer çöp bile alıp karşındakine versen yeter. Ama önemli olan zaten sevdiklerinle beraber olmak değil mi? Bir öpücük, bir sarılmak, onu sevdiğini söylemek, onun yanında olmak yetmiyor mu? İlla bir şey almak gerekmiyor ki. Pardon alıcam mı diyorsun? Peki tamam…
Parası olmayıp da hediye, çiçek, börtü, böcek alamayanlar sevgisini gösteremiş mi oluyor? Aslında böyle bir zamanda evet bu hale sokuluyorlar. Sevgisiz, düşüncesiz damgası yiyorlar resmen. Bak falanca eşine çiçek almış, sen bana neden almadın? gibi repliklerle karşılaşıyoruz zaman zaman. Diğer günler hiç öyle manzaralarla karşılaşmıyorum. 15 Şubat günü böyle bir manzara bir daha pek görülecek gibi değil hani. Oysa ki diğer zamanlarda da görmek isteriz böyle manzaraları. Sevginin günü bir gün olamaz, hergün olmalı bence. Hergün şaşırtmalı, süprizlere boğmalıyız sevdiklerimizi… O zaman bu kadar telaş, patırtı olmaz.
Birde böyle zamanlarda mutlu olmaktan ziyade, mutsuz olan kişilere de rastlamak pek bir mümkün. Sevgilisi olmayanlar, sevdiklerini kaybedenler için haliyle acı bir gün oluyor. Yalan mı?
Kimi çiftler ellerinde kalplerle, çiçeklerle bir köşede kutlama yaparken, yalnız olanlar, acı çekenler ne yapsın? Haliyle onlara bakarak belki ilerde ben de böyle mutlu olurum diye iç geçiriyorlardır. Ya da o manzara karşısında içlerinde bir burukluk, bir acı hissediyorlardır.
Ama biraz da haksızlık bana göre. Ne yapalım gene de saygı duymaktan başka bir şey düşmüyor.
İşte benim için hergün sevgililer günüdür. Her gün özeldir. Her bir günün bir anlamı vardır. Ama ne yapıp ne edip gene bu özel gün hatrına sizlerin sevgililer gününü kutlarım. Umarım içinizden ve kalbinizden gelerekten kutluyorsunuzdur çünkü hiçbir anlamı olmaz öteki türlü. Sırf sevgililer günü diye, bunu zorunlulukmuş gibi kutlama haline getirmeyelim. Sevgiyle, mutlulukla kalmanız ve sevdiklerinizle bir ömür beraber olmanız dileğiyle efendim…