
Bazen boşlukta hissedersin kendini, bir şeye bakarsın ama başka birşey düşünürsün. Yediklerin geçmez boğazından, birşey söylemek istersin kelimeler düğümlenir. Birşeyleri dinlersin ama duyamazsın. Sana söylenenleri anlamazsın. Yolda yürürken o kalabalıkta, göremezsin kimseleri. Nefes alıp verirken boğulduğunu hissedersin. Dümdüz bir yolda yürürken bir ayağın çukurda hissedersin. Üzerinde sanki bir ağırlık vardır. Karanlığı sevsen de korkarsın geceleri, bir ışık ararsın ama bulamazsın. Ağlamak istersin ama gözlerinden yaş gelmez, tükenmişlerdir... Çığlık atarcasına bağırmak istersin ama sesin çıkmaz, çıksa seni duyan olmaz. Belki ateşi seversin ama, yanan yüreğin acıtır canını. Bir daha ağlamayacağım dediğin an gelir aklına ama kendine verdiğin sözü tutamazsın. Hiçbirşey yapamadığını gördüğünde işte o an gelir, anlarsın... Hayat sana uzatmamıştır elini, kendinle bırakmıştır seni, acılarınla... Bu ne biliyor musun, tüm bu olanlar;
"SESSİZ ÇIĞLIK"... sessiz çığlık bu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder